Een groot lotusblad ligt al meer dan twee jaar op mijn atelier. Iedere keer opnieuw wanneer ik naar het lotusblad kijk, ontdek ik kleine veranderingen. De oorspronkelijke orde, het heldergroene bladmoes met de nerven die een soort skelet vormen en het blad zijn stevigheid geeft verandert in een structuur met gaten en doffe kleuren. Ik probeer mij voor te stellen wat daar gebeurt.
Dat steeds kalere kale blad afbeelden is mooi, maar toch nog niet genoeg voor mij. Door het aanbrengen van nieuwe structuren en andere kleuren dramatiseer ik als het ware dat proces om op die manier de kijker bewust te maken van wat zich allemaal in dat blad afspeelt. Overigens, niet alleen in dit lotusblad, in feite in al die ontelbare bladeren telkens weer.